Kabaret Długi. Parafonia w Trójce [audiobook PL] [mp3@320]

Magazyn rozrywkowy „Parafonia”, redagowany przez Jacka Łapota i Piotra Skuchę z kabaretu Długi, był nadawany w radiowej Trójce od stycznia 1984 roku do czerwca 2004 roku, głównie w niedzielne przedpołudnia (na zmianę z wrocławskim „Studiem 202”). Przez te 20 lat przez „Parafonię” przewinęło się wiele postaci. Najpopularniejsze: Ewcia i Misiek (Ewa Cichocka i Jacek Łapot), Krótki (Janek Węglowski), Pan Słoik (autor: Marek Ławrynowicz, aktor: Krzysztof Kołbasiuk), Wujek z Mielca (autor: Marek Ławrynowicz, aktor: Bronisław Pawlik), Pies Traktor (Piotr Skucha), Psycholog Dyżurny (autor: Andrzej Czerski, aktor: Lech Łotocki) Kołototoński i Postrzelec (autor: Jan Węglowski, aktorzy: Krzysztof Kowalewski, Piotr Skucha), sfrustrowana brunetka (autor: Jacek Łapot, aktorka: Agnieszka Trzepizur). Magazyn miał swoje stałe pozycje, np.: serwis dźwiękowy, gadające głąby, góralskie łomoty, wspomnienia byłego cenzora, wizyty w kinie Apollo, czy opowieści bibliotekarza .

Pierwszy raz autorzy „Parafonii” spotkali się ze słuchaczami na żywo w studiu im. Agnieszki Osieckiej w czerwcu 1991 roku (koncert „Latem bliżej do Europy”). Był to pierwszy w historii, kabaretowy koncert w studiu im. Agnieszki Osieckiej. Fragmenty następnych dwóch stanowią zawartość niniejszego wydawnictwa.

Tematem koncertu zarejestrowanego w styczniu 1999 roku (CD1), zorganizowanego z okazji 15-lecia obecności „Parafonii” na antenie, były „radiowe oszustwa”, czyli pokazywanie sposobów tworzenia złudzeń słuchowych. Wszystkie efekty dźwiękowe tworzone były na żywo na scenie z użyciem aparatów mowy wykonawców oraz przedmiotów powszechnego użytku. Niestety, płyta audio nie ujawnia wszystkiego, ale część tłumaczą prowadzący, a wiele można się domyśleć z reakcji widowni.

Tematem koncertu z czerwca 2004 roku (CD2), były długi wdzięczności, które z potrójnej okazji (25 lat na scenie, 20 lat na antenie, 500-tna „Parafonia”), autorzy „Parafonii” postanowili zwrócić swoim wierzycielom. Za to, że swoją twórczością sprowokowali ich do zajęcia się kabaretem i stworzenia własnej audycji radiowej. Stąd obecność na scenie autorów i aktorów „ITR-u” , „60 minut na godzinę” i innych trójkowych magazynów rozrywkowych.

Z „Parafonią” współpracowała duża grupa autorów, aktorów i kompozytorów. Oprócz Łapota i Skuchy, najdłużej dla Parafonii pisali: Andrzej Czerski, Marek Ławrynowicz i Jan Węglowski. Stale obecne były w „Parafonii” zespoły muzyczne (np. Czerwony Tulipan, Kaczki z Nowej Paczki, Trzeci Oddech Kaczuchy), kabarety (np. „Pod Spodem”, „Kapota”) oraz soliści (Krzysztof Daukszewicz, Jacek Kaczmarski, Stanisław Klawe, Marek Majewski, Marcin Pyda), którzy specjalnie dla „Parafonii” pisali i nagrywali. Wiele piosenek rejestrowanych było na żywo, w studiu nr 8 Teatru Polskiego Radia. Realizatorem „Parafonii” od samego początku był Wojciech Truszczyński, przez kilka pierwszych lat reżyserował ją nieżyjący już Andrzej Pruski.